Πάργα 105 Χρόνια Ελευθερίας.

(Ομιλία –Εισήγηση του  Γ.  Δούρου  στο  Πνευματικό  Κέντρο  του  Δήμου  Πάργας στις  23-2-2003 στην Α΄ Επιστημονική  Ημερίδα «Η Πάργα  στην  Ιστορία  και  τον  Πολιτισμό»)
   Είναι μεγάλη τιμή για μένα να αναφερθώ στην πορεία της Πάργας στα 90 χρόνια της ελευθερίας της. Το ενδιαφέρον μου εστιάζεται στα προβλήματα των Παργινών και στις προσπάθειες που κατέβαλλαν προκειμένου να τα αντιμετωπίσουν. Θα αναφερθώ σε μικρές καθημερινές στιγμές του βίου τους.
Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε τη μεταπελευθερωτική πορεία της Πάργας-και κάνοντας μια παρένθεση διευκρινίζω ότι εννοώ την ευρύτερη περιοχή που περιλαμβάνει Πάργα-Ανθούσα-Τρίκορφο-Αγιά –Αγία Κυριακή- σε δυο μεγάλες περιόδους.. Αυτή του 1913-1955 και αυτή του 1956 μέχρι τις μέρες μας.
1 η Περίοδος.

Βρέθηκαν παραισθησιογόνα σε αρχαία πιθάρια στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα Δ.Πάργας.

   Σε υπόγεια αίθουσα ενός οικοδομήματος στην κοιλάδα του Αχέροντα βρέθηκαν τα πιθάρια με τα απανθρακωμένα αγροτικά προϊόντα

Απανθρακωμένα κουκιά, τα οποία κατανάλωναν οι πιστοί και έφταναν σε έκσταση και μέσα από τις παραισθήσεις «επικοινωνούσαν» με τις ψυχές των νεκρών στο πιο φημισμένο νεκρομαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου, αυτό του Αχέροντα στην Πρέβεζα, βρέθηκαν σε μικρά και μεγάλα πιθάρια που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στον αρχαιολογικό χώρο.
Η υποψήφια διδάκτωρ Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ Ευγενία Γκατζόγια, που έκανε την αρχαιοβοτανική μελέτη σε απανθρακωμένους σπόρους και παρουσίασε τα αποτελέσματά της στο συμπόσιο για το Αρχαιολογικό Εργο στη Βορειοδυτική Ελλάδα και στα Νησιά του Ιονίου, στα Γιάννενα, βρήκε ανάμεσα στους σπόρους μεγάλο αριθμό από κουκιά καθώς επίσης σταφύλια, ελιές και άλλα δημητριακά.