Ένα επώνυμο blog που γράφει και αναδημοσιεύει θέματα που αφορούν τον Καποδιστριακό Δήμο Πάργας. Oι αναρτήσεις του δεν αποτελούν υποχρεωτικά και άποψη του διαχειριστή
Για αναρτήσεις και διαφωνίες επώνυμα στη διεύθυνση tessas@freemail.gr

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Πέθανε ο στιχουργός Άλκης Αλκαίος.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο στην Πάργα της 13.00.

   Σε ηλικία 63 ετών έφυγε τα ξημερώματα από τη ζωή ο σημαντικός στιχουργός Άλκης Αλκαίος. Η κηδεία του θα γίνει αύριο στην Πάργα. Ο Άλκης Αλκαίος γεννήθηκε κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα και από μικρή ηλικία πολιτογραφήθηκε κάτοικος Πάργας. Στα Ελληνικά Γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1967, με την έκδοση ενός μικρού δοκιμίου πάνω στον ποιητή Κ.Γ. Καρυωτάκη. Το 1983 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΤ.ΝΕ.Μ., ιδρυτής της οποίας ήταν ο Θάνος Μικρούτσικος, το βιβλίο του Εμπάργκο - Ποιήματα, απ' όπου και το εμβληματικό ποίημα "Πρωινό τσιγάρο", αφιερωμένο στη μνήμη του τότε πρόωρα χαμένου Μάνου Λοΐζου. Από τα τέλη της δεκαετίας του '70 χρονολογείται η γνωριμία του με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, η οποία και οδήγησε σε μία από τις μακροβιότερες και σπουδαιότερες συνεργασίες δημιουργών στο ελληνικό τραγούδι, με δίσκους ορόσημα όπως το Εμπάργκο (1982) και Στου Αιώνα Την Παράγκα (1996). Στο χώρο της δισκογραφίας, άλλες σημαντικές συνεργασίες του υπήρξαν εκείνες σε δίσκους του Νότη Μαυρουδή, του Σωκράτη Μάλαμα, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μάριου Τόκα κ.ά.

Αναδημοσίευση από τη σελίδα   voria.gr.

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Έφυγε ο Μεγάλος Παργινός εικαστικός.

Έφυγε ο Απόστολος Πετρίδης. Ο Μεγάλος Παργινός εικαστικός.
Ποιός ήταν. Το γεγονός Α.Π. είναι ένα σύνολον άλλων τυχαίων γεγονότων. Βεβαίως, όπως για κάθε άνθρωπο, το πρώτο τυχαίο γεγονός είναι το φύλο του, από το οποίο ο Α.Π. είναι πολύ ευχαριστημένος.Το δεύτερο είναι ο τόπος γεννήσεως η Πάργα (το τρίτο η γειτονιά του, ένα από τα ωραιότερα τοπία της Μεσογείου) όπου οι γονείς του, (πρόσφυγες από την Τραπεζούντα του Πόντου, τυχαία συναντήθηκαν εκεί και έτσι στις 27- 2- 1934 προέκυψε ο Απόστολος. Από μικρός παρατηρούσε και εξερευνούσε τα πάντα και ήθελε να κάνει ό,τι έβλεπε τους άλλους να κάνουν. Τα πρώτα υλικά με τα οποία εξοικειώθηκε ήταν κλωστές, ο πυλός και τα κάρβουνα (τα μολύβια και το χαρτί τότε ήταν δυσεύρετα.) Η πιο ευτυχισμένη χρονιά της ζωής του, το 1939 στο Νηπιαγωγείο -με μπλε ποδιά- ένα καρεκλάκι στα μέτρα του και ένας μεγάλος πάγκος , ένα συρτάρι δικό του και η Κυρία Ελένη ένας άγγελος.