Δυο παραδόσεις σχετικές με το κάστρο είναι ότι υπήρχαν σ΄αυτό δύο περίεργες κατασκευές. Η μία από αυτές αφορά μια μυστική δίοδο που έκανε ο Αλή πασάς από την κορυφή του χαρεμιού του και από μυστική εντοιχισμένη θύρα και κατέληγε, μέσα από την καρδιά του βράχου ,σε μια βραχοσπηλιά κάτω στα νότια ίσαλα του κάστρου. Τη δίοδο αυτή την είχε κάνει σαν τελευταία σανίδα σωτηρίας, αν οι εχθροί του ,έφταναν μέχρι το σαράι του. Λέγεται ακόμη ότι τους χτίστες που την έφτιαξαν τους σκότωσε όλους για να μην μαρτυρήσουν το μυστικό του.Τα τοιχώματα όμως της σπηλιάς και του σαραγιού δεν παρουσιάζουν κανένα τέτοιο ύποπτο σημείο.
Η δεύτερη παράδοση σχετίζεται με έναν υπόγειο μυστικό δρόμο που έγινε από τους Βενετσιάνους και που ,αρχίζοντας από το κάστρο και ακολουθώντας τον αυχένα της συνοικίας <<Τουρκοπάζαρο>> έφθανε στην τοποθεσία <<Κανάλι>>, χρησιμοποιούμενος για έξοδος κινδύνου ή κατ΄άλλην εκδοχή, για είσοδος των εξωτερικών φρουρών σε περίπτωση αιφνιδιασμού. Τέτοια κατασκευή, με άλλη κατεύθυνση τη φέρνει σαν σχέδιο, ο Σαλβατόρε, που δεν πραγματοποιήθηκε και παραθέτει στο τέλος του Β’ τόμου σχετικό σκαρίφημα, σε τέταρτο μεγέθους του πρωτοτύπου που βρήκε στο αρχείο της Βενετίας.
Ν.Τσάκας.
Πηγή: Αναδημοσίευση από Giorgos Geralexis στη σελίδα Η άλλη Πάργα! στο facebook.
