Χριστός Ανέστη από την Πάργα.

   Όπως κάθε χρόνο εχτές Μεγάλο Σάββατο το πρωί στην πρώτη ανάσταση οι Παργινοί σπάσανε το πιάτο ή ότι άλλο πήλινο σκεύος στο δρόμο από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια ώστε να κάνει μεγάλο θόρυβο. Είναι ένα παλιό έθιμο που τηρείτε κάθε χρόνο από όλες τις οικογένειες για να διώξουν το κακό από τα σπίτια. Η υπόλοιπη μέρα πέρασε με την αγορά του αρνιού για το Πάσχα και με τις ετοιμασίες για το Αναστάσιμο τραπέζι με την παραδοσιακή Παργινή μαγειρίτσα με συκωταριά και μπόλικο σπανάκι, κόκκινα αυγά, αυγοκούλουρα και Παργινά κανελοκούλουρα. Το βράδυ γιορτάστηκε με μεγάλη λαμπρότητα και αρκετά πυροτεχνήματα η ανάσταση του Χριστού στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Μετά την ανάσταση και τις πολλές ευχές στην εκκλησιά, οι περισσότεροι αποχώρισαν για την καθιερωμένη μαγειρίτσα.

Χρόνια σας πολλά.

Φωτογραφία από τη σελίδα Leyteris Dandolos στο φειςμπουκ.

Σε Πάργα, Αχέροντα και Θεσπρωτία η εκπομπή «60΄Ελλάδα» με το Νίκο Μάνεση.

     Το ταξίδι της εκπομπής «60΄Ελλάδα» με το Νίκο Μάνεση συνεχίζεται στην τηλεόραση του Alpha, με επόμενο σταθμό την Τετάρτη 23 Απριλίου στις 24.00 τη Θεσπρωτία.
Ένα οδοιπορικό σε Ηγουμενίτσα, Πάργα, Σύβοτα, Ζάλογγο, Σούλι και Παραμυθιά, μέσα από εικόνες και ιστορίες της καθημερινότητας.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ
Η κάμερα της εκπομπής καταγράφει τις προετοιμασίες των κατοίκων για την καλοκαιρινή τουριστική περίοδο. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι στην Πάργα και τα Σύβοτα ζουν από τον τουρισμό. Γιατί υποστηρίζουν πως ενώ έχουμε το πιο όμορφο «οικόπεδο» στον πλανήτη δεν ξέρουμε να το αξιοποιήσουμε;
ΤΑ ΨΑΡΟΚΑΪΚΑ και ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΤΑΞΙ
Ο Νίκος Μάνεσης συναντά εν πλω τους ψαράδες της Πλαταριάς και των Συβότων, οι οποίοι το καλοκαίρι μετατρέπονται σε ξεναγούς τουριστών.
Ο ΒΑΡΚΑΡΗΣ ΤΟΥ ΑΧΕΡΟΝΤΑ
Ψαράς είναι και ο άνθρωπος που αναλαμβάνει να δείξει τον Αχέροντα στους επισκέπτες αφού τους παραλάβει από το λιμανάκι της Αμμουδιάς. Η ιστορία του αλλά και οι ιστορικές του γνώσεις προκαλούν τον θαυμασμό.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΟΥΡΔΙΣΤΗΣ ΡΟΛΟΓΙΟΥ
Η εκπομπή μας συστήνει τον ωρολογοποιό της Παραμυθιάς. Το ρολόι, το οποίο χρονολογείται από το 1750, είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης. Είναι μοναδικό στο είδος του, δεν έχει δείχτες και ο Χρήστος είναι ο μόνος που ξέρει πώς να το συντηρεί και να το κουρδίζει έτσι ώστε να λειτουργεί.