Μέλι Πάργας.

Μέλι είναι το τρόφιμο που συλλέγουν οι μέλισσες από τα ζωντανά μέρη των φυτών ή από εκκρίσεις εντόμων, το μεταφέρουν στην κυψέλη, το μεταποιούν, το εμπλουτίζουν με δικές τους ουσίες και το αποθηκεύουν στις κηρήθρες τους μέχρι να ωριμάσει. Μία μέλισσα πρέπει να εργαστεί εννέα με δώδεκα ημέρες και να επισκεφθεί τριάντα με σαράντα χιλιάδες λουλούδια ώστε να παράγει ένα γραμμάριο μέλι. Το μέλι περιέχει νερό, φυσικά σάκχαρα, οργανικά οξέα, πρωτεΐνες, ιχνοστοιχεία, ένζυμα και άλλες θρεπτικές ουσίες. Χάρη στην βακτηριοστατική ιδιότητα του το μέλι εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων και συνεπώς συστήνεται για την ανακούφιση απ’ τον πονόλαιμο και για την επούλωση πληγών και εγκαυμάτων. Συγχρόνως το μέλι δίνει στον οργανισμό δύναμη και ευεξία, διορθώνει τον μεταβολισμό, ενισχύει την άμυνα του και προστατεύει από στομαχοεντερικές παθήσεις.
Tα εσπεριδοειδή (πορτοκαλιά, λεμονιά) αποτελούν μια σημαντική πηγή νέκταρος για την παραγωγή μελιού. Το μέλι εσπεριδοειδών (κυρίως το μέλι πορτοκαλιάς) είναι ιδιαίτερα αρωματικό. Παράγεται κυρίως στα νησιά (Xανιά, Πόρο κλπ.), στην Πελοπόννησο και στην Ήπειρο (Πάργα).

Γεύση: Εξαιρετικά ιδιαίτερη γεύση.

Άρωμα: Έντονο, υπέροχο άρωμα.

Xρώμα: Aνοιχτό κίτρινο.
Kρυσταλλώνει πολύ γρήγορα. Για να διατηρηθεί η θρεπτική αξία αυτού του τύπου μελιού, θα πρέπει να καταναλώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα και να προφυλάσσεται από υψηλές θερμοκρασίες. Μέσος όρο θερμίδες Kcal/kg 3299τρυγιέται τον Απρίλη.

Offshore εταιρίες.

«ΟΙ OFFSHORE ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ

Εισαγωγικά πρέπει να επισημανθεί ότι στην ελληνική συναλλακτική πρακτική ο όρος «υπεράκτια εταιρία» έχει καθιερωθεί και αποτελεί την κατά το δυνατόν πιστή μετάφραση του όρου «offshore company». Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για την περιγραφή μιας εταιρίας, η οποία έχει έδρα σε έναν από τους λεγόμενους φορολογικούς παραδείσους, χωρίς κατά κανόνα οι μέτοχοί της ή το αντικείμενο της δραστηριότητάς της να σχετίζονται με οποιονδήποτε τρόπο με τον τόπο αυτό.

Α. Ιστορική δικαιολόγηση της εμφάνισης των offshore εταιριώνΟι υπεράκτιες εταιρίες εμφανίστηκαν αρχικά σε μικρά κράτη, όπως τα νησιά της Καραϊβικής, των οποίων η δυναμική οικονομική ανάπτυξη κατέστη αδύνατη λόγω της γεωπολιτικής θέσης τους, αλλά και των ειδικών ιστορικών συγκυριών. Τα κράτη αυτά επέλεξαν ήδη από τη δεκαετία του 1960, σοφά όπως αποδείχτηκε, να υποκαταστήσουν την έλλειψη ακόμη και βασικών υποδομών τους με νομοθετικές ρυθμίσεις και κανονιστικά πλαίσια, τα οποία παρείχαν επιχειρηματικές «διευκολύνσεις» και δημιουργούσαν ευνοϊκό περιβάλλον για την άσκηση οικονομικών δραστηριοτήτων...

Β. Η ελληνική πραγματικότηταΣτην ελληνική νομοθεσία οι «υπεράκτιες εταιρίες» μετονομάστηκαν σε «εξωχώριες εταιρίες» μετά από τη θέση σε ισχύ του νέου φορολογικού νόμου (Ν.3091/2002). Σύμφωνα με τη διατύπωση του νόμου, ως εξωχώρια «νοείται η εταιρία που έχει την έδρα της σε αλλοδαπή χώρα και με βάση τη νομοθεσία της οποίας δραστηριοποιείται αποκλειστικά σε άλλες χώρες και απολαμβάνει ιδιαίτερα ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης»...

Γ. Τα προνόμια των εξωχώριων εταιριώνΟι βασικοί λόγοι για τους οποίους προτιμάται μια εξωχώρια εταιρία έναντι μιας αντίστοιχης ελληνικής (Ο.Ε., Ε.Ε., Ε.Π.Ε. ή Α.Ε.) είναι συνοπτικά οι ακόλουθοι:

1. Η ταχύτητα και η απλότητα της διαδικασίας σύστασής τους...

2. Το χαμηλό κόστος σύστασης και λειτουργίας τους...

3. Η δυνατότητα διατήρησης της ανωνυμίας του μετόχου...

4. Η παροχή άλλων σημαντικών οικονομικών κινήτρων...

Δ. Η φορολογική μεταρρύθμιση του Ν.3091/2002Ενώ στο παρελθόν η σύσταση μιας υπεράκτιας / εξωχώριας εταιρίας αποτελούσε συνηθέστατη πρακτική για τους Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι είχαν σημαντική περιουσία και ήθελαν να αποφύγουν τη σκληρή φορολογική πολιτική της χώρας μας, ο νέος φορολογικός νόμος ήρθε να αλλάξει την εδραιωμένη αυτή κατάσταση...

Ε. Η νομολογία του Αρείου ΠάγουΤέλος, πρέπει να επισημανθεί η σημαντικότατη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (2/2003), βάσει της οποίας δεν αναγνωρίζεται νομική προσωπικότητα στις offshore εταιρίες, όταν για τη σύστασή τους έχει ακολουθηθεί η διαδικασία σύστασης της καταστατικής τους έδρας και όχι αυτή της πραγματικής τους έδρας (πραγματική είναι η έδρα στην οποία ασκείται η διαχείριση της εταιρίας).Με άλλες δηλαδή λέξεις, το ανώτατο δικαστήριο της χώρας έκρινε ότι οι εταιρίες που έχουν έδρα σε τρίτες χώρες και οι οποίες στην πραγματικότητα δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα είναι άκυρες, αν δεν έχει ακολουθηθεί για τη σύστασή τους η διαδικασία που προβλέπει το ελληνικό δίκαιο...»

Διαβάστε το άρθρο ολοκληρωμένο εδώ, και που ξέρεις ίσως κάνεις και εσύ μία…

Από τη σελιδα lawnet.gr