Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011
Βελτίωσης του οδικού τμήματος Πάργα- Μεσοπόταμος .
Με κοινή απόφαση των Υπουργείων Περιβάλλοντος, ΥΠΟΜΕΔΙ και Πολιτισμού εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για το έργο της βελτίωσης του οδικού τμήματος Πάργα- Μεσοπόταμος που ανήκει στον οδικό άξονα Ηγουμενίτσας - Πρέβεζας.Πρόκειται για άλλο ένα έργο που παίρνει το δρόμο της υλοποίησης μετά από εκείνα της σύνδεσης Λευκάδας και Πρέβεζας με την Ιόνια Οδό. Το συγκεκριμένο έργο περιλαμβάνει οδικό τμήμα μήκους περίπου 10 χιλιομέτρων. Σχεδόν στο σύνολο του αποτελεί ορεινό τμήμα με δύσκολη χάραξη παρότι περνά πολύ κοντά από την ακτογραμμή.Το έργο ξεκινά από τον ισόπεδο κόμβο Πάργας και με κατεύθυνση προς τα νότια καταλήγει στον ισόπεδο κόμβο Μεσοποτάμου. Να θυμίσουμε ότι υπό κατασκευή εδώ και αρκετούς μήνες βρίσκεται μία εργολαβία που αφορά τον οδικό άξονα Ηγουμενίτσα-Πάργα και αφορά το τμήμα Καρτέρι- Πάργα.Αναφορικά με το μέλλον αυτού του έργου, μετά την έγκριση των όρων του θα ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ και θα πάρει το δρόμο της δημοπράτησης κάποια στιγμή στον επόμενο χρόνο.
Αναδημοσίευση από το Blog, epirusgate.
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
Κάλβος Ανδρέας ’’Eις Πάργαν,,
Σοβαρόν, υψηλόν
δόσε τόνον ω Λύρα.
λάβε αστραπήν, και ήθος
λάβε νοός, υμνούμεν
ένδοξον έργον.
Διαπρεπή οι αθάνατοι
έδωσαν των ανθρώπων
και ατίμητα δώρα.
αγάπην, αρετήν,
εύσπλαγχνον στήθος.
Αλλά και φρενών πτέρωμα
όπως, όταν η τύχη
εις τα κρημνά του βίου
της αμάξης πλαγίαν
την ορμήν φέρη.
Hμείς, ως τας κλαγγάς
εις τα σύννεφα αφίνει
ο μέγας αετός
και εις τα βαθέα λαγγάδια
αφρούς και βράχους.
Oμοίως υπερπετάξαντες,
μακράν οπίσω ιδώμεν
την οργήν των τροχών
από τυφλάς ηνίας
διασυρομένων.
Ως αγλαά τοσαύτα
δώρα δοξολογούνται,
αλλά πολύ αγλαότερον
ο νους οπού αποφεύγει
την δουλωσύνην.
Yποκυμαινομένους
δασέας ελαιώνας
η Πάργα υψηλοκάρηνος
βλέπει• και αυτήν ο 'Αρης
υπερεφίλει.
Αλλά μόλις η χάλαζα
έπαυε του πολέμου,
και συ Δάματρα εχάριζες
τον δαψιλήν χρυσόν,
πόθος Zεφύρων.
Έχεον πολυάριθμα
μελισσών έθνη οι σίμβλοι
της Πάργας, βομβηδόν
εις τον πολύν επέταον
καρπόν λυαίον.
Kαλός, γλυκύς ο αέρας
οπού πρώτον επίναμεν,
και η θρέπτειρα γη
απότον ίδρωτά μας
πεποτισμένη.
Όμως δια ποίον οι δούλοι
πίνουσι τον αέρα;
κεντάουσι το άροτρον
και πολύν στάζουν κόπον
όμως δια ποίον;
Ψυχή ανδρική απορρίπτει
φρόνημα χαμερπές,
από το αμβροσίοδμον
στόμα των αιωνίων
η γνώμη ρέει.
Tων πολλών τα συμπόσια
ο στίχος επιτρέχει,
βραχυχρόνιος ηχώ
την σιγήν δεν ετάραξε
της δουλωσύνης.
Σεις μόνοι οπού εκλαδεύατε
την Παργινήν ελαίαν,
σεις απότον αθάνατον
λόγον μόνον ετράφητε,
εσείς ω ανδρείοι.
Tα συνήθη χωράφια
αφίνοντες εφύγατε
τον ζυγόν, προτιμώντες
την πικράν ξενιτείαν
και την πενίαν.
Πλην, της επιστροφής
εχάραξεν η ημέρα.
Πάντοτε οι επουράνιοι
μεγαλόθυμον γένος
υπερασπίζουν.
Eκεί οπού εκαύσατε,
(ελληνική φροντίδα!)
των προγόνων τα λείψανα,
πάλιν η πρόνοοι χείρες
εκεί σας φέρνουν.
Αναδημοσίευση από τη σελίδα, peri-grafis.com.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)