Στην αυγή του 15ου αιώνος μ.Χ. οι οιωνοί για την άλλοτε κραταιά Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν πολύ σκοτεινοί.Οι Τούρκοι προήλαυναν σε όλα τα μέτωπα περιορίζοντας πια τους Βυζαντινούς σε κατάσταση άμυνας.Πέρα από τα στενά πλαίσια της πόλεως του Βυζαντίου,οι υπόλοιπες ελληνικές περιοχές βρίσκονταν σε θανάσιμο κίνδυνο,καθώς το ισχυρό «ανάχωμα» της Μικράς Ασίας είχε ήδη καταρρεύσει προ πολλού και τα βυζαντινά όπλα ήταν ανήμπορα να αντιστρέψουν την κατάσταση.Την ίδια εποχή,νέες δυνάμεις διεκδικούν ερείσματα στην Μεσόγειο και τις ελληνικές χώρες και προσπαθούν να αποσπάσουν ό,τι μπορούν από την παραπαίουσα Αυτοκρατορία.Μία πό αυτές είναι η πόλη της Βενετίας.
Στο Ιόνιο Πέλαγος,η Πάργα αποτέλεσε από νωρίς φιλόδοξος στόχος των Βενετών.Και όχι άδικα.Η πόλη λόγω της αξιοζήλευτης θέσης της,απέναντι από την ήδη υπό την κατοχή των Βενετών Κέρκυρα,μπορούσε με κατάλληλη πρόνοια να αποτελέσει ισχυρότατη βάση τους,εξασφαλίζοντας τον έλεγχο του Ιονίου Πελάγους,αλλά και των ορμητικών Τούρκων που σχεδίαζαν κατακτητικές εκστρατείες σε όλη την ελληνική επικράτεια.Τα σχέδια των Βενετών διευκόλυναν οι ίδιοι οι Πάργιοι,οι οποίοι διαισθανόμενοι την καταστροφή που τους πλησίαζε,ζήτησαν να υπαχθούν υπό την ισχυρή δημοκρατία της Βενετίας,όπως και τελικώς έγινε.
