Δημοτικό τραγούδι, της Πάργας.

Δημοτικό τραγούδι του 1829.

της Πάργας.

Μαύρο πουλάκι, πο' 'ρχεσαι απο τ' αντίκρι μέρι,
πες μου τι κλάψες θλιβερές, τι μαύρα μοιρολόγια
απο την Πάργα βγαίνουνε, που τα βουνά ραγίζουν;
Μήνα την πλάκωσε Τουρκιά και πόλεμος την καίει;
-Δεν την επλάκωσε Τουρκιά, πόλεμος δεν την καίει.
Τους Παριανούς επούλησαν σα γίδια, σα γελάδια,
κι όλοι στην ξενιτιά θα παν' να ζήσουν οι καημένοι.
Τραβούν γυναίκες τα μαλλιά, δέρνουν τ' άσπρα τους στήθια
μοιρολογούν οι γέροντες με μαύρα μοιρολόγια,
παπάδες με τα δάκρυα γδύνουν τες εκκλησιές τους.
Βλέπεις εκείνη τη φωτιά, μαύρο καπνό που βγάνει;
Εκεί καίγονται κόκαλα, κόκαλα αντρειωμένων,
που την Τουρκιά τρομάξανε και το βεζίρη κάψαν.
Εκεί 'ναι κόκαλα γονιού, που το παιδί ,τα καίει,
να μην τα βρούν οι Λιάπηδες, Τούρκοι μην τα πατήσουν.
Ακούς το θρήνο τον πολύν, όπου βογγούν τα δάση,
και το δαρμό που γίνεται,τα μαύρα μοιρολόγια;
Είναι που αποχωρίζονται τη δόλια την πατρίδα,
φιλούν τες πέτρες και τη γη κι ασπάζονται το χώμα.
Τρία πούλιά απ' τη ν Πρέβεζα διαβήκανε στην Πάργα.
Το 'να κοιτάει την ξενιτιά, τ' άλλο τον άη Γιαννάκη,
το τρίτο το κατάμαυρο μοιρολογάει και λέει:
-Πάργα, Τουρκιά σε πλάκωσε, Τουρκιά σε τριγυρίζει.
Δεν έρχεται για πόλεμο, με προδοσία σε παίρνει.
Βεζίρης δε σ' ενίκησε με τα πολλά τ' ασκέρια.
Εφευγαν Τούρκοι σα λαγοί το παργιανό τουφέκι,
κι οι Λιάπηδες δεν ήθελαν να 'ρτουν να πολεμήσουν.
Είχε λεβέντες σα θεριά, γυναίκες αντρειωμένες,
πο' τρωγαν βόλια για ψωμί, μπαρούτι για προσφάγι.
Τ' άσπρα πουλήσαν το Χριστό, τ' άσπρα πουλούν και σένα.

Πάρτε, μανάδες, τα παιδιά, παπάδες τους αγίους.
Αστε, λαβάντες, τ' άρματα κι αφήστε το τουφέκι.
Σκάψτε πλατιά, σκάψτε βαθιά, όλα σας τα κιβούρια,
και τ' αντρειωμένα κόκαλα ξεθάψτε του γονιού σας.
Τούρκους δεν επροσκύνησαν, Τούρκοι μην τα πατήσουν.

Αναδημοσίευση από τη σελίδα, paidika.

Η παραλία Λύχνος της Πάργας.

   Καλά κρυμμένη πίσω από τα πεύκα και τους ελαιώνες της Πάργας, η παραλία του Λύχνου γίνεται γρήγορα η «επίσημη αγαπημένη» κάθε επισκέπτη της περιοχής. Η πλατιά αμμουδιά του Λύχνου έχει ένα συνδυασμό χοντρής άμμου –που δεν κολλάει και στα πόδια- και βότσαλου και προσφέρεται για ατελείωτα παιχνίδια. Όταν θα έχετε ζεσταθεί αρκετά, τα γαλαζοπράσινα και βαθιά νερά του Λύχνου θα είναι μια πρόκληση στην οποία δεν θα μπορείτε να αντισταθείτε. Στις δύο άκρες της, η παραλία πλαισιώνεται από δύο απότομες βραχώδεις πλαγιές που διακόπτουν τη γαλήνια ατμόσφαιρά της. Συγχρόνως, όμως, τα βράχια δημιουργούν τις απαραίτητες συνθήκες για τους λάτρεις του ψαροντούφεκου, αλλά και για όσους θα ξεκινήσουν για να εξερευνήσουν το βυθό με μάσκα και βατραχοπέδιλα. Σε σχέση με την κοσμοπολίτικη παραλία του Βάλτου και τις άλλες πολυσύχναστες παραλίες της Πάργας, ο Λύχνος έχει πάντα λιγότερο κόσμο και είναι ιδανικός για όσους θέλουν να απολαύσουν τα μπάνια τους με περισσότερη ησυχία.
   Πώς θα φτάσετε: η παραλία του Λύχνου βρίσκεται 4χλμ. ανατολικά της Πάργας. Από τον κεντρικό δρόμο Ηγουμενίτσας - Πρέβεζας, κατευθυνθείτε προς την Αγία Κυριακή και λίγο μετά το χωριό στρίψτε προς την παραλία ακολουθώντας τις σχετικές πινακίδες. Αν βρίσκεστε ήδη στην Πάργα, μπορείτε να πάρετε και ένα από τα τουριστικά βαρκάκια που ξεκινάνε καθημερινά από την προβλήτα με κατεύθυνση τις κοντινές παραλίες.
   Τι να δείτε: κοντά στην παραλία του Λύχνου, περίπου 5 λεπτά αν νοικιάσετε θαλάσσιο ποδήλατο, βρίσκεται η σπηλιά της Αφροδίτης, όπου λέγεται ότι έκανε το μπάνιο της η θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Ο Λύχνος είναι πλήρως οργανωμένη παραλία με εστιατόρια, καφετέριες, ομπρέλες και ξαπλώστρες, οπότε δεν χρειάζεται να προνοήσετε για εφόδια. Επίσης, εδώ θα βρείτε μια ποικιλία από θαλάσσια σπορ όπως τζετ σκι, wind surfing και θαλάσσιο σκι αλλά και ξενοδοχεία, αν το τοπίο σας μαγνητίσει.

Αναδημοσίευση από τη σελίδα, thea.