πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του 1814 στις ηπειρωτικές ακτές γύρω από τα τείχη
της Πάργας, όπου για άλλη μια φορά αντιπαρατέθηκαν οι κυριότεροι πρωταγωνιστές
αυτής της εποποιίας. Το κάστρο υπερασπιζόταν ελληνογαλλική φρουρά υπό τις
διαταγές του «Χατσή Νικολή Έλληνα, στρατεύοντος υπό τους Γάλλους από
της εκστρατείας της Αιγύπτου«, του γνωστού μας Παπάζογλου, ο οποίος είχε
λάβει την εντολή να το διατηρήσει «μέχρι τελευταίας ρανίδος αίματος»
και ήταν έτοιμος «να βάλη πυρ εις την πυριτοθήκην«, καθώς τα
στρατεύματα του Μουχτάρ πασά έσφιγγαν τον κλοιό τους γύρω από την πόλη, ενώ
στην ακτή αποβιβαζόταν αγγλικός στρατός, «μεθ" ου ευρίσκοντο 50 Έλληνες και
ο μαγγιόρος Κολοκοτρώνης«. Προ του κινδύνου να πέσουν στην εξουσία του
Αλή, οι Πάργιοι συνωμότησαν κατά της φρουράς: «Ο λαός έπιασε τους
Φραντσέζους, έβαλε σημαία αγγλική, επήραμε την Πάργα«,
θυμάται ο Κολοκοτρώνης, ενώ ο Αλή πασάς γράφει συγχυσμένος στον πρόξενο της
Ρωσίας Μπενάκη στις 17 Μαρτίου του 1814: «Οι φίλοι μου οι Άγγλοι
αιφνιδιαστικά κατέλαβαν την Πάργα, χωρίς να με ενημερώσουν και χωρίς να
μου εκθέσουν τους λόγους και την πολιτική σκοπιμότητα που τους ώθησε σ" αυτή
την ενέργεια«.
Με την κατάρρευση όμως του Ναπολέοντα και την αποχώρηση των Γάλλων από την
Κέρκυρα, η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε τη διάλυση των Συνταγμάτων Ελαφρού
Πεζικού τόσο για λόγους οικονομιών όσο λόγω των πιέσεων που άσκησε η Υψηλή
Πύλη: «Τους έδωκαν από οκτακόσια τάλληρα του κάθε αξιωματικού και του
καπετάνιου χίλια διακόσια και έτσι τους διέλυσαν«, σημειώνει ο
Κολοκοτρώνης. «Και εγώ έμεινα ακόμη δύο χρόνους εις το στάτο μαγιόρο (:
Γενικό Επιτελείο) και έπειτα με έβγαλαν και εμένα«.
Ολοκληρώνοντας τον απολογισμό της επίδρασης που είχε αυτή η περίοδος στην
τακτική, κυρίως, σκέψη των Ελλήνων οπλαρχηγών, θα ήταν παράλειψη να μην
αναφερθούμε παρενθετικά στην εκτίμηση του καυστικού συνήθως Βρετανού ιστορικού
της Επανάστασης Γεωργίου Φίνλεϋ, που επισημαίνει την «επίμονη απόρριψη όλων
των στρατιωτικών διδαχών που πήραν από τους Ρώσους, τους Γάλλους και
τους Άγγλους«, ιδίως σε ό,τι αφορά «τα πλεονεκτήματα της πειθαρχίας και
της τακτικής«. Όσο και αν η εκτίμηση αυτή μοιάζει να συνάδει με πολλές από
τις εικόνες που έχουμε από τα κατοπινά γεγονότα της Επανάστασης, παραβλέπει
τις βαθύτερες συνέπειες της πρωτόγνωρης και πολυσύνθετης αυτής εμπειρίας...
Πηγή: Αναδημοσίευση από τη σελίδα tanea.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου