Έργα από ενιαίο σύρμα.

Απόστολος Πετρίδης
«Έργα και σκέψεις από ενιαίο σύρμα.

   Ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του στον κόσμο της σκέψης, της φιλοσοφίας, της Τέχνης από τη γενέτειρά του, την Πάργα. Βρέθηκε στην Αθήνα το 1954, γράφτηκε σε νυκτερινό γυμνάσιο και έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου απερρίφθη ως… ανεπίδεκτος μαθήσεως. Πέρασε, όμως, ο διπλανός του που έλαβε μέρος στις εξετάσεις διότι ήθελε να πάρει αναβολή από τον στρατό! Το 1983 παρουσίασε για πρώτη φορά τα αγάλματα από ενιαίο σύρμα. Ανακάλυψε και αναγνώρισε την τέχνη του η αξέχαστη Νόρα Σταματιάδου, σπουδαία αρχιτέκτων και γκαλερίστα, ενώ ο Δημήτρης Πιερίδης υπήρξε ο πρώτος που αγόρασε ένα έργο του σε φυσικό μέγεθος. Εκτοτε, ο γλύπτης Απόστολος Πετρίδης παραμένει ο μοναδικός δημιουργός έργων από ενιαίο σύρμα.
   Αυτόν τον καιρό, παρουσιάζει τα έργα του, υπό τον γενικό τίτλο «Μαθητευόμενοι Αγγελοι», στον Εικαστικό Κύκλο (Καρνεάδου 20). Μια έκθεση από παλιά και νέα έργα, αφιερωμένη στη μνήμη της Νόρας Σταματιάδου. Αφορμή για να διατυπώσει μερικές από τις «αλήθειες» του. Ως απαντήσεις σε μερικά ερωτήματα, που μοιάζουν αυτονόητες, αλλά δεν είναι: Τι είναι ένα έργο τέχνης; Κατά τον Πετρίδη, ένα έργο τέχνης είναι κάτι το θαυμαστό, που δεν μπορεί να δημιουργήσει οποιοσδήποτε. Αλλά, σημειώνει, κάποια στιγμή θεωρήθηκε πως οτιδήποτε μπορεί να είναι έργο τέχνης, αρκεί να γίνεται θόρυβος γύρω από το όνομα του καλλιτέχνη, να γράφουν οι δημοσιογράφοι και να αγοράζει ο κόσμος.
   Ένα άλλο ερώτημα σχετίζεται με την τιμή των έργων τέχνης. Ο δημιουργός των «μαθητευομένων αγγέλων» πιστεύει πως η αγορά ενός έργου τέχνης αποτελεί ένα είδος πολυτέλειας, διότι δεν πρόκειται για αγαθό πρώτης ανάγκης. Από την άλλη πλευρά όμως, λέει, και η πολυτέλεια μπορεί να είναι είδος ανάγκης. Ναι, αλλά αν η τιμή είναι απαγορευτική; Πώς ορίζεται η αξία, η τιμή ενός έργου τέχνης;
   Ο ίδιος εγκαινιάζει ένα δικό του σύστημα: Ζητεί από τους επίδοξους αγοραστές των έργων του να προτείνουν αυτοί την τιμή, με βάση τις δυνατότητές τους. Και υποστηρίζει πως θα προτιμούσε να δώσει ένα έργο του σε έναν μαθητή που θα έσπαγε τον κουμπαρά του για να το αποκτήσει, παρά σε κάποιον που θα πρόσφερε τριπλάσια χρήματα. Γιατί ένα έργο παίρνει αξία και από τη λαχτάρα κάποιου να το αποκτήσει…»

Αναδημοσίευση από τη σελίδα, apogevmatini.
Φωτογραφία από τη σελίδα, teleacademy.