Δεύτερη μάνα, δεύτερη πατρίδα
Δεύτερη γη ιερή και γη του νόστου,
Με το όραμα σου ζω. Κι από το φως του
Μου πλημμυρίζει ο νους. Ω! που δεν είδα
Τον ήλιο αλλού ζεστόν. Ω! ελπίδα, ελπίδα
Του γυρισμού, οδηγέ μου εδώ στου αγνώστου
Τον κόσμο. Ω! κουρασμένου αναπαμός του
Η επιστροφή κοντά σου, ωραία πατρίδα
Στείλε να ξαναρθώ. Πάρε με πίσω,
μ΄ένα λεβέντη αγέρα πελαγίσω,
φτερό σ΄ένα καιρό του αντάρτη Μάρτη.
Μπουρίνια τις ευχές, ψυχή μου, βάντες!
Να με χορέψει ορθό φρέσκος λεβάντες,
Γλάρο, σε κάποιας σκούνας το κατάρτι.
Τάκης Τσιάκος
(Από την ποιητική του συλλογή «ΜΕΣΗΜΕΡΙΑ» έκδοση ΜΑΥΡΙΔΗ, 1956)
Ο Τάκης Τσιάκος γεννήθηκε στο Αργυρόκαστρο της Β. Ηπείρου το 1909. Το 1914 η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στην Πάργα, οπού έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Στη συνέχεια παρακολούθησε τα εγκύκλια μαθήματα στην Κέρκυρα και συνέχισε τις σπουδές του στην Αθηνά. Εκεί εγκαταστάθηκε μόνιμα και εργάστηκε Ηλεκτρική Εταιρία. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1929 με δημοσιεύσεις σε τοπικές εφημερίδες των Ιωαννίνων, καθώς και σε περιοδικά. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, μελέτες και κριτικά άρθρα. Το έργο του είναι βαθιά επηρεασμένο από τον Εθνικό σας ποιητή Κωστή Παλαμά. Είχε διατέλεσε αντιπρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έργα του: «Σβησμένοι αντίπαλοι» 1936, «Αμμουδιές και ξέρες» 1945, «Πεταλίδες» 1949, «Μεσημέρια» 1956 (ποιητική συλλογή που περιέχει το ποίημα με τίτλο «Πάργα»), «Περίπατοι & γυρισμός» 1976.
Το έργο του έχει μεταφραστή σε πολλές γλώσσες. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών.
Ο Πατέρας του Τάκη Τσιάκου, Μιχαήλ, υπήρξε γιατρός στην Πάργα από το 1914 και μετά. Κατά την διάρκεια μάλιστα των δύσκολων χρόνων της κατοχής 1940-1944 είχε υπογράψει τις ληξιαρχικές πράξης θανάτου των Παργινών(«Πάργα» φυλ. 70, σελ. 10)
Αναδημοσιεύσει από την εφημερίδα «Η Πάργα», τεύχος Απρίλιος – Μάιος – Ιούνιος 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου