Καμία υποδομή όλα στο βρόντο. Σπίτια και καταστήματα, να πλημυρίζουν με λύματα αποχετεύσεων, που κανονικά πρέπει να πηγαίνουν στο δίκτυο του βιολογικού καθαρισμού που τόσο έχουμε χρυσοπληρώσει και συνεχίζουμε να πληρώνουμε.
Έχουν γίνει επανελιμένα παράπονα στο Δήμο Πάργας (γραπτός και προφορικός), αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα για τους φορολογουμένους πολίτες αυτού του έρμου τόπου. Είναι ντροπή σε μια τουριστική περιοχή, στο διαμάντι του Ιονίου να υπάρχει τέτοια κατάσταση, κάθε φορά που βρέχει.
Είναι να ντρέπονται όλοι τους, μόνο φρού-φρού και αρώματα, και πασαλείμματα από πάνω.
Λυπάμαι που τα γράφω αυτά αλλά έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι, από την αδιαφορία τους.
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Ποιο Δημαρχείο ρε μεγάλε. Μόνο για το τι θα κλέψουν ενδιαφέρονται.
Γεώργιος Σουρής. Ένα μυρωδάτο ποίημα
Ένα σκατολογικό ποίημα του ανεπανάληπτου Γιώργου Σουρή (1853-1919)
ΜΥΡΩΜΕΝΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
Τίποτε δεν απόμεινε στον κόσμο πια για μένα,
όλα βρωμούν τριγύρω μου και φαίνονται χεσμένα.
Όλα σκατά γενήκανε και ο δικός μου κώλος
σκατά εγίνηκε κι αυτός, σκατά ο κόσμος όλος.
Μόνο σκατά φυτρώνουνε στον τόπο αυτό τον άγονο
κι όλοι χεσμένοι είμαστε, σκατάδες στο τετράγωνο.
Μας έρχεται κάθε σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
μα μόλις φύγει βλέπομε πως αποσκατωθήκαμε.
Σκατά βρωμάει τούτος δω, σκατά βρωμά κι εκείνος,
σκατά βρωμάει το σκατό, σκατά βρωμά κι ο κρίνος.
Σκατά κι εγώ, μες στα σκατά, και με χαρτί χεσμένο
ό,τι κι αν γράψω σαν σκατό προβάλλει σκατωμένο.
Σκατά τα πάντα θεωρώ και χωρίς πια να απορώ,
σκατά μασώ, σκατά ρουφώ, σκατά πάω να χέσω,
απ’ τα σκατά θα σηκωθώ και στα σκατά θα πέσω.
Όταν πεθάνω χέστε με, τα κόλλυβά μου φάτε
Και πάλι ξαναχέστε με και πάλι ξαναφάτε,
μα απ’ τα γέλια τα πολλά κοντεύω ν’ αρρωστήσω
και δεν μπορώ να κρατηθώ, μου φεύγουν από πίσω.
Σκατά ο μεν, σκατά ο δε, σκατά ο κόσμος όλος
κι απ’ το πολύ το χέσιμο μου πόνεσε ο κώλος!
Συμφωνώ και επαυξάνω.
Δημοσίευση σχολίου