Φυσικό αέριο … στα μπατσάκια μας.

Στο απόσπασμα Σύβοτα – Πάργα

   Σε πορεία καταστροφής οδηγεί η κυβέρνηση τη σημαντική του­ριστική ζώνη της Βορειοδυτικής Ελλάδας, καθώς αποφασίστηκε όχι μό­νο να περάσει ο αγωγός South Stream από τα Σύβοτα και την Πάργα, αλλά επιπρόσθετα να δημιουργηθεί και ερ­γοστάσιο συμπίεσης Φυσικού Αερίου στην περιοχή!!!
   Η κυβέρνηση στα μουλωχτά υπέ­γραψε τόσο τη χωροθέτηση όσο και τις διαδικασίες της μελέτης των περι­βαλλοντικών επιπτώσεων (!) και μετά κάλεσε τα κομματικά όργανα, ως εκ­προσώπους τοπικών φορέων, για… δι­αβούλευση. Η διαβούλευση γίνεται με τον δικό τους γνωστό τρόπο, που μόνο αυτοί ξέρουν να τον δουλεύουν τόσο καλά… Μπαινάκης - βγαινάκης.
   Εδώ όμως μιλάμε για μια περιοχή κα­ταξιωμένη τουριστικά, που δέχεται μα­ζικό τουρισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία των τουριστικών εκπροσώπων της πε­ριοχής, μόνο το 2009 οι διανυκτερεύ­σεις από αλλοδαπούς τουρίστες έφτα­σαν τις 500.000 για την Πάργα και τις 100.000 για τα Σύβοτα. Την ίδια ώρα, το τουριστικό προϊόν που διαθέτουν είναι ανταγωνιστικό όχι μόνο μέσα στην Ελλάδα, αλλά κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, ενώ συμμετέ­χει στο εισόδημα των πολιτών τους με ποσοστό πάνω από 50%.

Ολόκληρη η οικονομία της περιοχής είναι θεμελιωμένη πάνω στον τουρισμό που είναι άμεσα συνδεδεμένος με την υψηλή ποιότητα του περιβάλλοντος και τις όμορφες παραλίες της παράκτιας τουριστικής ζώνης που αρχίζει Νότια της Ηγουμενίτσας και επεκτείνεται μέ­χρι την Πρέβεζα.
Μετά την εγκατάσταση όμως του ερ­γοστασίου και την έλευση του αγωγού, ποιος θα έρθει να κάνει διακοπές κο­ντά στα εργοστάσια αερίου, με τη θερ­μοκρασία της περιοχής να πιάνει «κόκ­κινο» ενώ οι όξινες βροχές θα δίνουν και θα παίρνουν; Αυτονόητη η απάντη­ση… Κανείς!

Περίεργη επιμονή

   Τα τζιμάνια της κυβέρνησης όμως φαίνεται να μη συγκινούνται. Άλλωστε αυτό το κάνουν, και μάλιστα πολύ επιτυ­χημένα, εδώ και έναν χρόνο… Βλέπουν απλώς ένα ώριμο έργο… Πεισματικά αρνούνται να εξετάσουν άλλες εναλ­λακτικές θέσεις, εκτός της ευρύτερης περιοχής. Ωστόσο, αν στρέψουν αλλού το βλέμμα τους, θα πειστούν πως υπάρ­χουν πολύ πιο συμφέρουσες λύσεις από εκείνες στις οποίες τώρα επιμένουν.
Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος κι­νείται και η ΔΕΠΑ, η οποία δεν στρέ­φεται σε άλλες εναλλακτικές θέσεις, αφού το έργο αυτό, σε περίπτωση που περάσει από την περιοχή, πέρα από την οικολογική καταστροφή που θα επιφέ­ρει, είναι και οικονομικά ασύμφορο.
Η απόσταση του σταθμού συμπίεσης από το σημείο βύθισης του αγωγού δεν επιτρέπεται να είναι μεγαλύτερη των τριακοσίων (300) μέτρων. Με τη μελέ­τη του έργου αυτού όμως έχει φτάσει στα εφτά (7) χιλιόμετρα!
Την ίδια ώρα, η τεθλασμένη πορεία του αγωγού αυξάνει το μήκος του κατά πολλά χιλιόμετρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος κατασκευής του αγωγού ξεπερνά τα 80 εκατομμύρια το χιλιόμε­τρο…

   Η ιστορία αυτή ξεκίνησε στις αρχές του 2006, οπότε για πρώτη ακούστη­κε ότι η ΔΕΠΑ ζητούσε να τοποθετηθεί στην ευρύτερη περιοχή για τις εγκατα­στάσεις του αγωγού Φ.Α.
Τα δημοτικά συμβούλια Πάργας και Πέρδικας απέρριψαν το αίτημα και τό­νισαν ότι δεν επιθυμούν και δεν επιτρέ­πουν την εγκατάσταση του εργοστασί­ου συμπίεσης Φ.Α. και τη διέλευση του αγωγού στα διοικητικά τους όρια, επει­δή οι κάτοικοι αντιδρούν σε ένα τέτοιο έργο.
Ο λόγος για τον οποίο αντέδρασαν, όπως είναι φυσικό, οι κάτοικοι της πε­ριοχής είναι ότι οι εγκαταστάσεις φυσι­κού αερίου θα βλάψουν την ευημερία του τόπου, επιφέροντας ανεπανόρθω­το πλήγμα στην τουριστική προβολή και ανάπτυξη καθώς η οικονομία της περιοχής είναι θεμελιωμένη πάνω στον τουρισμό που είναι άμεσα συνδεδεμέ­νος με την υψηλή ποιότητα του περι­βάλλοντος και τις όμορφες παραλίες της παράκτιας τουριστικής ζώνης.

   Ο τουρισμός είναι ο βασικός πυλώ­νας της ελληνικής οικονομίας, και στη φτωχή Ήπειρο η μόνη περιοχή που δέ­χεται μαζικό τουρισμό (η κύρια πηγή ει­σοδήματος των κατοίκων, μια και το γε­ωργικό εισόδημα – από το ελαιόλαδο – έχει καταρρεύσει) είναι αυτή ανάμε­σα στα Σύβοτα και την Πάργα και τώρα ετοιμάζονται να τη θυσιάσουν στον βω­μό της δήθεν ανάπτυξης με τους αγω­γούς και τα εργοστάσια...
Ωστόσο η ΔΕΠΑ προχώρησε στη σύνταξη μελέτης στην περιοχή, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Σύμφωνα με τη με­λέτη της ΔΕΠΑ, οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου συμπίεσης με 3 στρέμ­ματα επιφάνεια των κτιρίων εκτείνο­νται σε περίπου 50 στρ., ώστε «ο χώ­ρος να επιτρέπει μελλοντική επέκταση των εγκαταστάσεων», ενώ η προτεινό­μενη χάραξη του αγωγού θα έχει μή­κος 7.062 μ. με πίεση 150 bar.

«Το όραμα της ΔΕΠΑ»

   Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠΑ Σπύ­ρο Παλαιογιάννη, «το όραμα της ΔΕ-ΠΑ, στα πλαίσια της πολιτικής που έχει το υπουργείο είναι όχι μόνο να ανοίξει τον τέταρτο διάδρομο, αλλά και να κα­ταστήσει τη χώρα “χώρα εισαγωγής αερίου” από διάφορες πηγές και ταυ­τόχρονα να δημιουργηθούν οι προϋπο­θέσεις να γίνει ενεργειακός κόμβος η περιοχή».
Εν τω μεταξύ, πριν από λίγους μή­νες ιδρύθηκε η εταιρεία South Stream Greece Α.Ε. μεταξύ ΔΕΣΦΑ και Gazprom, που θα μελετήσει, θα κατασκευάσει και θα εκμεταλλευτεί το ελληνικό τμή­μα του ρωσικού αγωγού. Οι τεχνικές και οικονομικές μελέτες θα έχουν ολοκλη­ρωθεί μέχρι το τέλος του 2011 και ανα­μένεται η λειτουργία του αγωγού έως το 2015.
Έτσι λοιπόν δύο, προς το παρόν, οι αγωγοί και πολλά τα εργοστάσια σε περιοχή που ευημερεί χάρη στον του­ρισμό. Πάλι τα καταφέραμε ένα έργο εθνικής σημασίας να γίνεται σε βάρος ενός τομέα της οικονομίας, του τουρι­σμού, του σημαντικότερου τομέα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονο­μίας!
Σύμφωνα πάντως με την αρχή της Σύμβασης του Αrhus (Ν.3422/2005 ΦΕΚ1/2005 σελ.5617), «κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να ζει σε περιβάλλον κατάλληλο για την υγεία και την ευη­μερία του, καθώς επίσης και το καθή­κον τόσο μεμονωμένα όσο και σε συ­νεργασία με άλλους να προστατεύει και να βελτιώνει το περιβάλλον για να επωφελούνται οι παρούσες και μέλ­λουσες γενεές», πρέπει να λαμβάνε­ται «...δεόντως υπόψη το αποτέλεσμα της συμμετοχής του κοινού» (Νομός 3422/2005 άρθρο 6 παρ. 8) και το κοι­νό συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων για το κατά πόσον θα επιτραπούν δρα­στηριότητες (άρθρο 6 παρ. 1) όπως «αγωγοί μεταφοράς αερίου (...) με διάμετρο άνω των 800 mm και μήκος άνω των 40 Km».

Αναδημοσίευση από τη σελίδα, topontiki.