“Σύβοτα-Πέρδικα-Πάργα”
πόσο αληθινό σενάριο μπορεί να είναι;
Γράφει ο Μίλτος Μπούκας
Στο Δημοτικό Συμβούλιο Ηγουμενίτσας, στις 23-03-2011, σε μια κοσμοβριθή αίθουσα-γεμάτη ένταση και αγωνία για το μέλλον της Πέρδικας και Πάργας- προσπάθησα, σε ρόλο αφοπλισμένου προφήτη, να συσχετίσω για πρώτη φορά την εγκατάσταση εργοστασίου και αγωγού φυσικού αερίου με το ζοφερό σενάριο της γενικότερης εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της περιοχής μας (πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Ο εκδιωγμός πλείστων ερευνητικών σκαφών, το τελευταίο διάστημα, στην υποθαλάσσια περιοχή της Πέρδικας, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Προσωπική μου αντίληψη που όμως τα φαινόμενα οι δηλώσεις των τελευταίων ημερών την επιβεβαιώνουν. Είναι πάγια εξάλλου τακτική του ΔΝΤ η λεηλασία των φυσικών πόρων - δηλαδή του ορυκτού κυρίως πλούτου, εν προκειμένω - των “χρεωμένων” χωρών. Ο Υφυπουργός ΥΠΕΚΑ κ. Μανιάτης, λοιπόν, δηλώνει στο Reuters ότι “…στην Δυτική Ελλάδα, (Ήπειρο) και στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ηπείρου και Παξών έχουμε ώριμα επιστημονικά δεδομένα(!) και αναμένεται μέσα από έρευνες ο εντοπισμός κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου…”.
Η εμμονή της ΔΕΠΑ και η αδιαλλαξία για την χωροθέτηση του εργοστάσιου Συμπίεσης Φυσικού Αερίου αποδεικνύει ότι είμαστε μόνο στην αρχή. Ο κίνδυνος “ελευσινοποίησης” της ευρύτερης περιοχής του Ιονίου τόξου (Σύβοτα-Πέρδικα-Πάργα) είναι πλέον ορατός. Το σύγχρονο Eldorado που πάει να στηθεί δεν αφορά αυστηρά την παραθαλάσσια περιοχή της Ηπείρου αλλά ολόκληρη την Ήπειρο και την πατρίδα μας σε σχέση με τη θέση της στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Απαιτείται λοιπόν ένα μέτωπο αλληλεγγύης πανελλαδικό στον τοπικό αγώνα. Το διακύβευμα στην περίπτωση αυτή δεν είναι μόνο το φυσικό κάλλος μιας περιοχής (που δικαίως αντιδρά) αλλά η μακροοικονομία της Ηπείρου και η τουριστική επιβίωσή της με ποιοτικά χαρακτηριστικά. Θα πρέπει λοιπόν, πριν απ’ ο,τιδήποτε, να συζητήσουμε τι είδους ανάπτυξη μας ενδιαφέρει στον προικισμένο ετούτο τόπο - μας ενδιαφέρει να γίνει ο τόπος μας ένας βιομηχανοποιημένος ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη; (Νότιος Διάδρομος).Στο μεταξύ συμβαίνουν πλείστες ανησυχητικές εξελίξεις:
* Οι ηπειρώτες βουλευτές, ο Περιφερειάρχης, ο Δήμαρχος Ηγουμενίτσας και το ΤΕΕ Ηπείρου στην εσωτερική συζήτηση στη Βουλή με την Επιτροπή Εμπορίου βιάστηκαν να εγγυηθούν για την “κοινωνική συναίνεση” των ψηφοφόρων τους και να αποκρύψουν την εκρηκτική κοινωνική αναστάτωση. Στη δυνητική αυτή εξέλιξη, της βιομηχανοποίησης δηλαδή, εμείς οι υπόλοιποι συναινούμε ή κάποιοι, ελαφρά τη καρδία, επικαλούνται την ομοθυμία μας;
* Οι περισσότεροι, δυστυχώς, Ηπειρώτες Αιρετοί φαίνεται να δηλώνουν εναρμονισμένοι στο πλαίσιο ενός διεθνούς ενεργειακού Ανταγωνισμού, με ό,τι αυτός συνεπάγεται. Ο κος Αργύρης υπόσχεται στους ψηφοφόρους του οικιακή χρήση του φυσικού αερίου - παρότι ο Υφ. ΥΠΕΚΑ κος Μανιάτης ξεκάθαρα δηλώνει ότι δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός σχετικά με την έλευση φυσικού αερίου στην Ήπειρο! Αλλά ακόμα κι αν ήταν αλήθεια οι διαβεβαιώσεις του κου Αργύρη, είναι άραγε έτοιμη η παράταξή του “Ήπειρος, τόπος να ζεις” (ή…να μην ζεις;) να θυσιάσει μνημεία φύσης και προστατευόμενα τοπία στο όνομα οποιουδήποτε “αντισταθμιστικού” οφέλους;
* Ο Πρωθυπουργός πρόσφατα από το βήμα της Βουλής δήλωσε ότι επίκειται επικαιροποίηση παλαιού νόμου για την έρευνα κοιτασμάτων στην Ελλάδα που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της Ευρώπης σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο! Τα χαρακτηρίζει δε ως ποιοτικούς υδρογονάνθρακες. Δεν είναι σωστό ν’ ανησυχούμε;
* Όλες αυτές οι διαδικασίες εξπρές “fast track” που προβλέπουν με την παράκαμψη νόμων (ακόμη και προσφυγές στο ΣτΕ) την εγκατάσταση των δύο αγωγών φυσικού αερίου ΙΤGI και South Stream που αναμένεται να καταθέσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και ενέργειας σε Πολυνομοσχέδιο, είναι στη σφαίρα του φανταστικού;
* Ο χαρακτηρισμός “Μείζονος Εθνικής Σημασίας” για να “τρέξουν” τα έργα και να καμφθούν οι αντιστάσεις με την αξιοποίηση του νόμου 1929/1991 με βάση τον οποίο έγινε η εγκατάσταση του αγωγού φυσικού αερίου της ΔΕΠΑ που καθορίζει μεταξύ άλλων τις χρήσεις γης, την παραχώρηση χρήση αιγιαλού και λιμένων στις κατασκευάστριες εταιρίες, τη χρήση δημοτικών ή κοινοτικών εκτάσεων χωρίς αποζημίωση αλλά και τις διαδικασίες υποχρεωτικών απαλλοτριώσεων και τις σχετικές αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες, είναι αποκύημα της δικής μας φαντασίας;
* Το ειδικό κεφάλαιο στο πολυνομοσχέδιο για την ίδρυση φορέα υδρογονανθράκων με την εισαγωγή του συστήματος (open door) “ανοιχτή πόρτα” σύμφωνα με το οποίο θα υπάρχουν σε μόνιμη βάση διαθέσιμες προς έρευνα περιοχές οι οποίες θα αποτελούν ανά πάσα στιγμή αντικείμενο διαπραγμάτευση και χορήγηση άδειας για έρευνες (!) θα σας εφυσυχάζει;
* Η προσέλκυση εταιρειών που θα πραγματοποιούν έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές και θα συγκεντρώνουν στοιχεία, τα οποία στη συνέχεια θα πωλούν ως πακέτα πληροφοριών σε ενδιαφερομένους, η παραχώρηση όλο και μεγαλύτερων εκτάσεων για έρευνα με την επιμήκυνση χρονικής περιόδου, η παροχή φορολογικών κινήτρων προς τις εταιρίες που θα ενδιαφερθούν για έρευνες. Τί άλλο μπορεί να υποκρύπτει εκτός από την πλήρη υποθήκευση των μελλοντικών γενεών, την υποβάθμιση των συλλογικών αγαθών, το έλλειμμα εμπιστοσύνης στους θεσμούς, το ξεπούλημα της χώρας με όρους Δ.Ν.Τ. στα ξένα συντεχνιακά μονοπώλια; Ποια η σχέση όλων αυτών με την προεκλογική πράσινη ανάπτυξη της κας Μπιρμπίλη και τη συμφιλίωσή της με το περιβάλλον; Στην κομματική σύσκεψη του ΠΑΣΟΚ όπου θα συναντηθούν όλα τα πολιτικά κλιμάκια με τους αρμόδιους υπουργούς για το νέο αναπτυξιακό πρόγραμμα και τα μεγάλα θέματα της Ηπείρου, ας φροντίσουν οι τοπικοί εκπρόσωποι να έχουν στην ατζέντα τους κάποια από αυτά τα ερωτήματα.
Αναδημοσίευση από το Blog, epirusgate.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου