Μέχρι τότε όμως τι θα γίνει? Εγώ τι θα κάνω; θα περιμένω ένα "Παργινό’ δήμαρχο να μου λύσει τα προβλήματα να μου καθαρίσει το χώρο έξω από το μαγαζί και το σπίτι μου και να μου μαζέψει τα σκουπίδια όπου και να τα πετάω εγώ ο ασυνείδητος?
Θα απλώνω καρέκλες και τραπέζια όπου με βολεύει σε δρόμους και στενά αδιαφορώντας για όλους τους άλλους΄
Θα παρκάρω το αυτοκίνητο μου όπου βρω, κατά προτίμηση στην είσοδο του
δημοτικού σχολείου για « 5 λεπτάκια» να πιω ένα καφέ η μπύρα?
Οι παραλίες θα είναι δικές μου γιατί πληρώνω ενοίκιο βρε αδερφέ και θα αφήνω τις ομπρέλες μου εκεί μέρα νύχτα.
Θα πετάω το πακέτο μου και το κουτί της μπύρας όπου γουστάρω να το μαζέψει ο δήμος?
Μήπως όλα τα κακώς κείμενα θα διορθωθούν ως δια μαγείας μόλις γίνουμε «ανεξάρτητοι»?
Και δε θα διπλώνω τα χαρτοκιβώτια αλλά θα τα παρατάω έξω από τους κάδους μαζί με τα άδεια καφάσια και τα φελιζόλ απ’ τα ψάρια. Μη λερώσω και τα χέρια μου. Πληρώνω να μου τα φέρουν στο μαγαζί γιατί να πληρώσω να μου τα πάρουν κιόλας .
Και τα μηχανάκια μου θα νοικιάζω στην είσοδο του κέντρου υγείας, ας παρκάρουν κάπου αλλού τα ασθενοφόρα βρε παιδί μου. Κάνουν και φασαρία με τη σειρήνα τους!!!!
Και τα λύματα θα τα ρίχνω στη παραλία το βράδυ, σιγά μη νε πάρουνε χαμπάρι.
Και το μπαράκι μου θα βαράει μουσική μέχρι το πρωί, τόσα έξοδα έχει, ας κοιμηθούν το μεσημέρι οι γείτονες.
Όποιος από όπου κι αν είναι ο Δήμαρχος αν δεν αλλάξω εγώ το σύνολο που συμμετέχω ( οικογένεια, ομάδα, τάξη, σύλλογος, κοινωνία, πόλη, δήμος, χώρα) δεν πρόκειται να αλλάξει.
Πριν το απαιτήσω από τους άλλους πρέπει εγώ να γίνω καλύτερος, καθαρότερος, διαλλακτικότερος, να κοπιάσω λίγο περισσότερο, να παρκάρω σωστά, να μαζεύω τα σκουπίδια μου.
Πριν απαιτήσω καλύτερους πολιτικούς, βουλευτές και δήμαρχο πρέπει να είμαι εγώ καλύτερος πολίτης. Στις δημοκρατίες έχουμε αυτούς που διαλέγουμε και γι’ αυτό έχουμε αυτούς που μας ΑΞΙΖΟΥΝ.
Δήμαρχοι και σύμβουλοι μέχρι σήμερα δεν έκαναν τίποτα μα τίποτα αξιόλογο για το τόπο. Τρανή απόδειξη της έλλειψης θέλησης η/και ικανοτήτων το σημερινό καταντημα. Και οι πολίτες, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, φερθήκαμε και φερόμαστε στην «αγαπημένη μας Πάργα» σαν σε αγελάδα που πάντα θα την αρμέγουμε ακόμα και νηστική. Πόσο να αντέξει ακόμα?
Ας αρχίσουμε να φερόμαστε καλύτερο στο τόπο, στον εαυτό μας, στο μέλλον των παιδιών μας. Ίσως αν το κάνουμε όλοι μας αυτό ο κάθε δήμαρχος δε θα μπορεί παρά να κάνει το ίδιο.
Αναδημοσίευση από τη σελίδα Kostas Pitsaros στο facebook.
Οι παραλίες θα είναι δικές μου γιατί πληρώνω ενοίκιο βρε αδερφέ και θα αφήνω τις ομπρέλες μου εκεί μέρα νύχτα.
Θα πετάω το πακέτο μου και το κουτί της μπύρας όπου γουστάρω να το μαζέψει ο δήμος?
Μήπως όλα τα κακώς κείμενα θα διορθωθούν ως δια μαγείας μόλις γίνουμε «ανεξάρτητοι»?
Και δε θα διπλώνω τα χαρτοκιβώτια αλλά θα τα παρατάω έξω από τους κάδους μαζί με τα άδεια καφάσια και τα φελιζόλ απ’ τα ψάρια. Μη λερώσω και τα χέρια μου. Πληρώνω να μου τα φέρουν στο μαγαζί γιατί να πληρώσω να μου τα πάρουν κιόλας .
Και τα μηχανάκια μου θα νοικιάζω στην είσοδο του κέντρου υγείας, ας παρκάρουν κάπου αλλού τα ασθενοφόρα βρε παιδί μου. Κάνουν και φασαρία με τη σειρήνα τους!!!!
Και τα λύματα θα τα ρίχνω στη παραλία το βράδυ, σιγά μη νε πάρουνε χαμπάρι.
Και το μπαράκι μου θα βαράει μουσική μέχρι το πρωί, τόσα έξοδα έχει, ας κοιμηθούν το μεσημέρι οι γείτονες.
Όποιος από όπου κι αν είναι ο Δήμαρχος αν δεν αλλάξω εγώ το σύνολο που συμμετέχω ( οικογένεια, ομάδα, τάξη, σύλλογος, κοινωνία, πόλη, δήμος, χώρα) δεν πρόκειται να αλλάξει.
Πριν το απαιτήσω από τους άλλους πρέπει εγώ να γίνω καλύτερος, καθαρότερος, διαλλακτικότερος, να κοπιάσω λίγο περισσότερο, να παρκάρω σωστά, να μαζεύω τα σκουπίδια μου.
Πριν απαιτήσω καλύτερους πολιτικούς, βουλευτές και δήμαρχο πρέπει να είμαι εγώ καλύτερος πολίτης. Στις δημοκρατίες έχουμε αυτούς που διαλέγουμε και γι’ αυτό έχουμε αυτούς που μας ΑΞΙΖΟΥΝ.
Δήμαρχοι και σύμβουλοι μέχρι σήμερα δεν έκαναν τίποτα μα τίποτα αξιόλογο για το τόπο. Τρανή απόδειξη της έλλειψης θέλησης η/και ικανοτήτων το σημερινό καταντημα. Και οι πολίτες, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, φερθήκαμε και φερόμαστε στην «αγαπημένη μας Πάργα» σαν σε αγελάδα που πάντα θα την αρμέγουμε ακόμα και νηστική. Πόσο να αντέξει ακόμα?
Ας αρχίσουμε να φερόμαστε καλύτερο στο τόπο, στον εαυτό μας, στο μέλλον των παιδιών μας. Ίσως αν το κάνουμε όλοι μας αυτό ο κάθε δήμαρχος δε θα μπορεί παρά να κάνει το ίδιο.
Αναδημοσίευση από τη σελίδα Kostas Pitsaros στο facebook.
